- сыпай
- зат. көне. Жалдамалы атты әскер (жауынгер). Әр с ы п а й д а қисық қылыш, өткір ұшты найза, екі жақтарында да жебеге толған ескі қорамсақ, арқаларында садақ, ер басына ілген айбалта көрінеді (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 324). Күннің күркірегені соншалық қатты болды, ер-тоқымдарын жастанып, ұйықтап жатқан с ы п а й л а р үрейлене орындарынан атыпатып тұрды (Бұл да, 395).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.